Zaterdag 27-08-2016
Om 08.30 vertrokken, reis verloopt voorspoedig en om 14.00 uur arriveren we op camping Le Vallage in Attigny. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 35 graden, maar we vinden een mooi plaatsje in de schaduw.
Als alles staat gaan we even tanken en wat kleine boodschapjes doen. Attigny is een leuk plaatsje maar het is te warm, dus we vluchten terug naar ons schaduwplekje
Als alles staat gaan we even tanken en wat kleine boodschapjes doen. Attigny is een leuk plaatsje maar het is te warm, dus we vluchten terug naar ons schaduwplekje
Zondag 28-8-2016
We hebben heerlijk geslapen en vertrekken rond 09.30 van de camping. Helaas rijden we 2x verkeerd, maar hebben al gauw de goede weg weer gevonden. Alleen bij Troyes gaat het echt mis we missen de rondweg en belanden op N77 richting Auxere. Dus we zetten voor de zekerheid de navigatie maar aan. Net voor deze plaats breekt de hemel open en als we op een parkeer plaats staan begint het te heel hard te regen. Na 20 minuten is de bui voorbij en wij vervolgen onze weg om vervolgens in het volgende dorp een omleiding moeten volgen omdat er een markt staat op de doorgaande route, waar is dat meer gebeurd, maar gelukkig hebben we na nogmaals eenmaal verkeerd gereden te hebben de juiste route weer opgepakt. Rond 16.00 uur rijden we de camping op waar we ons installeren onder een grote boom, gelukkig is de temperatuur maar 25 graden.
Maandag 29-08-2016
Hebben wederom heerlijk geslapen. Rond half negen vertrekken we de reis gaat voorspoedig en we zijn rond 14.00 uur op camping Tailladis. Wij nuttigen ons welkom drankje en zoeken een plekje, het wordt wederom B25. Er zijn nog al wat kinderen en gejuich en gejoel klinkt heel vrolijk. We besluiten omdat we zo vroeg zijn de voortent op te zetten, inruimen doen we dan morgen. Na een heerlijke douche gaan we om 19.00 uur richting restaurant moe en voldaan vleien we ons neer in ons opgemaakte bedje.
Dinsdag 30-08-2016
Na een heerlijk ontbijt ruimen de auto leeg en rijden naar Sarlat om wat boodschappen te doen. Als we terug komen leze we dat er morgen een kanotocht is en we geven ons er voorop.
Van alle vaste gasten zijn er nog niet veel alleen Wil en Henk waren ons voor.
Wij horen van Yuri dat de rest 6-9 komt, wel zijn er weer nieuwe gasten neergestreken, zoals Bas en Conny. We lezen op het bord dat er morgen een kano toch is, we besluiten om mee te gaan.
Van alle vaste gasten zijn er nog niet veel alleen Wil en Henk waren ons voor.
Wij horen van Yuri dat de rest 6-9 komt, wel zijn er weer nieuwe gasten neergestreken, zoals Bas en Conny. We lezen op het bord dat er morgen een kano toch is, we besluiten om mee te gaan.
Woensdag 31-08-2016
We houden ons gemak en om 13.00 uur melden wij ons bij het restaurant voor de Kanotocht. Het is een klein gezelschap, 8 volwassen en 2 kinderen. Door Conny en Bas wordt voorgesteld om met een auto te rijden, omdat onze wagen nog niet helemaal leeg is rijden wij met hun mee. Na een halfuurtje rijden komen we aan La Roque-Gagenac en na onze zwemvesten en waterdicht tonnetje in ontvangst genomen te hebben stappen we in de bus die ons naar ons vertrekpunt rijdt. Na dat de kano is afgeladen krijgen we onze peddels en gaan we te water. We zijn niet de enige beginnelingen maar we hebben het toch al snel vrij aardig onder de knie. Halve wegen onze trip komt er een aardige stroomversnelling een vrouw met 2 kinderen heeft de kano niet meer onder controle en wij proberen haar te ontwijken, dit gaat helaas faliekant verkeerd we worden heel hard met de stroom meegesleurd en kunnen ons nog net vastgrijpen aan een boom die in het water hangt. Het gevolg is dat onze kano omslaat en voor ons in de boom geraakt, dit was onze redding anders waren zeker door de sterke stroming ook klem komen te zitten in die boom. Moeder en kinderen vervolgen hun weg en wij hangen aan een tak, ondanks dat de Dordogne niet diep is, kunnen we hier niet staan we overleggen en besluiten om ons met de stroming mee te laten voeren en als het water wat rustiger is om naar de kant te zwemmen. Dit lukt ons boven wonder maat helaas onze schoenen en tonnetje zitten nog in de Kano de keien doen behoorlijk zeer aan onze blote voeten. Na een paar minuten komt er een dame langs die haar hulp aanbied zij probeert met de kajak bij de kano te komen die in de boom vastzit, maar door de sterke stroming lukt dat niet. Ook komen er nog eens 2 kanos langs met een Ierse familie die hun hulp aanbieden maar helaas er is vanaf het water niet bij te komen. Er wordt door de Ier gebeld naar het kanobedrijf, maar helaas die kunnen pas na 1 uur komen. Nog wat later komt Yuri die gaat met een grote boog om de stroomversnelling heen komt ander kant terecht, het lukt hem met veel moeite de kano los te krijgen en waarschuwt ons dat we goed op moeten letten of het tonnetje voorbij komt. Dus daar staan we dan 4 man (de Ierse familie is er ook nog) sterk in het water om te proberen het tonnetje uit het water te vissen maar helaas geen tonnetje. De kano wordt naar de andere kant geduwd, Waarna we de Ieren hartelijk bedanken en onze weg vervolgen. Na een klein stukje komen we aan bij de eerste stopplaats waar de andere op zitten te wachten, niet wetend wat ons overkomen is. We drinken wat en vervolgen onze weg, om nog een stel tegen te komen die de boot ook niet onder controle heeft, hier kunnen we gelukkig met een grote boog om heen. Nog wat later is er ineens een vislijn over de rivier, gelukkig zien we hem om tijd en kunnen we de andere waarschuwen. De tijd dat we met onze kano’s weer aan land komen weten we helaas niet meer. Er wordt nog wat met Yuri en de kano verhuurder en daarna rijden we terug naar de camping. Yuri verteld ons dat het tonnetje vanzelf boven komt drijven maar dat dat wel een paar dagen kan duren.
We maken een lijstje met alles wat er in het tonnetje zit en dat is nogal wat, onze rijbewijzen de papieren van de auto, 1 telefoon, 1 camera, 1 portemonnee met bankpas en 15 euro, 2 t-shirts, 1 handdoek en dan nog onze schoenen die verloren zijn in de stroming toen we naar de kant zwommen.
Om half acht gaan we naar het restaurant en eten daar gezamenlijk hier wordt er uitvoerig over ons avontuur gepraat
We maken een lijstje met alles wat er in het tonnetje zit en dat is nogal wat, onze rijbewijzen de papieren van de auto, 1 telefoon, 1 camera, 1 portemonnee met bankpas en 15 euro, 2 t-shirts, 1 handdoek en dan nog onze schoenen die verloren zijn in de stroming toen we naar de kant zwommen.
Om half acht gaan we naar het restaurant en eten daar gezamenlijk hier wordt er uitvoerig over ons avontuur gepraat
Donderdag 01-09-2016
Corry aan de chat vraagt of wij ook een mail hebben gekregen, kon nog niet beamen omdat ik de mail nog niet geopend had. Corry stuurt gelijk de tekst en ik schrik van zoveel onwaarheden. Kijk bij onze mail en inderdaad blijkt dat ze de mail aan alle familie leden hebben gestuurd. Kan ik er net nog bij hebben na ons ongelukje van gisteren, Klim gelijk in de pen en zeg dat ik er niet mee eens ben met alle beschuldigingen, dit werkt averechts krijg nog meer onwaarheden op mijn bordje.
Vrijdag 02-09-2016
We doen wat boodschappen en proberen het kanotochtje een plaatsje te geven wat bij mij niet zo lukt ik maak me te veel zorgen om de papieren en de mail denk er hard over na om naar huis terug te gaan. Maar dat wordt al gauw veranderd door alle lieve mensen om ons heen die ons bijstaan.
Zaterdag 03-09-2016
Gaan we naar het politiebureau om aangifte te doen van de vermissing van het tonnetje met inhoud. We krijgen een papier dat aangeeft dat het onze auto is, zodat we naar huis kunnen rijden en boodschappen kunnen doen. Maar het zit me toch niet lekker omdat we geen rijbewijzen hebben. De rest van onze kennissen arriveren en dat geeft weer wat afleiding, ook het weer laat ons niet in de steek.
Zondag 04-09-2016
We doen het vandaag rustig aan. Ik slaap niet zo goed sinds ons ongelukje en de e-mail.
Kan er nog steeds niet over uit waar we allemaal van beschuldigd worden.
Kan er nog steeds niet over uit waar we allemaal van beschuldigd worden.
Maandag 05-09-2016
Leo stuurt een mail naar de ambassade en vertelt wat ons is overkomen, we gaan nog een keer naar het Politie bureau, maar helaas ze geven niets af voor spullen die verloren zijn, dit gebeurt alleen als ze de spullen gestolen zijn.
Dinsdag 06-09-2016
We doen nog wat boodschappen en rijden terug naar de camping.
Woensdag 07-09-2016
Woensdag ik zelf denk er hard over na om terug naar huis te rijden, om zo vlug mogelijk nieuwe rijbewijzen aan te vragen. We doen wat huishoudelijke klusjes en brengen een paar uur aan het zwembad door. Voordat we terug naar de caravan gaan koopt Leo nog een ijsje, dan komt Yuri naar voren en zegt dat het tonnetje gevonden is en dat we het op kunnen halen bij het kanobedrijf. Ik kan het niet geloven, maar hij bevestigd dat het echt waar is, ik vlieg terug naar het zwembad en vertel kanoverhuurbedrijf komen ligt alles netjes te drogen in de zon. Wij komen erachter dat er meer goede mensen zijn dan foute want alles is gewoon compleet, wel is het vochtig/nat geworden. Als we bij de caravan zijn drogen we de papier en checken de auto sleutel, die werkt gelijk. De telefoon en de camera wachten we nog even mee, want die vertonen vocht vlekken. We eten en gaan rond 22.00 uur naar bed waren zo moe, zal wel van de spanning geweest zijn.
De volgende dag halen we het kaartje en de batterij uit de camera om alles te laten drogen kaartje werkt nog en de foto’s van kano varen zijn oké. Leo kijkt ook de telefoon na, daar is geen vocht in te zien dus deze mag opladen.
De volgende dag halen we het kaartje en de batterij uit de camera om alles te laten drogen kaartje werkt nog en de foto’s van kano varen zijn oké. Leo kijkt ook de telefoon na, daar is geen vocht in te zien dus deze mag opladen.
Donderdag 08-09-2016
Krijgen een mailtje van de ambassade dat zij niets voor ons kunnen doen, sturen gelijk een mail terug dat alles gevonden is.
Vrijdag 09-09-2016
Camera vertoond nog vocht vlek dus (nog maar even wachten) die laten we nog even drogen.
De middag brengen we door aan het zwembad de temperatuur is nog steeds hoog.
De middag brengen we door aan het zwembad de temperatuur is nog steeds hoog.
Zaterdag 10-09-2016
Wederom boodschapjes doen in Sarlat, ook deze middag vertoeven we weer in het zwembad, totdat de parasol omvalt en mijn hoofd schampt. Je zou bijna gaan denken dat we hier niet mogen zijn.
Zondag 11-09-2016
Doen het rustig aan, Leo fotografeert de flora en fauna op de camping. Vooral de kolibrievlinder is heel apart.
Maandag 12-09-2016
Besluiten om vandaag naar Les Eyzies-de-Tayac te fietsen,
Dinsdag 13-09-2016
Drinken koffie bij Herman en Tineke dan horen we dat er vandaag weer een kano tocht. S’-avonds doen we mee met de bbq, het is warm en de tafels zijn buiten gedekt, helaas steekt rond 20.30 een flinke wind op. Iedereen vlucht naar binnen, de wind is zo hevig dat alles door de lucht vliegt. 30 minuten later is alles voorbij, het resultaat veel afgewaaide takken en bladeren. Rond 09.30 gaan we richting ons hutje.
Woensdag 14-09-2016
Vandaag een natte dag, dus we doen wat dingen in de caravan die zijn blijven liggen, tussen de buien door doen we ook nog wat huishoudelijke klusjes.
Donderdag 15-09-2016
Het is weer mooi weer, nog niet zo warm als voorheen dus we doen eerst maar eens boodschappen rond 12 uur zijn we weer terug. We doen niet veel vandaag alleen opladen voor het weekend
Vrijdag 16-09-2016
Vandaag lekkere luie dag, de zon schijnt dus eerst maar even wassen, lijntje spannen bij het watertappunt. Helaas begint het om 14.00 te regen dus alles naar binnen, maken dan maar een lijntje in de voortent, gelukkig is het bijna allemaal droog
Zaterdag 17-09-2016
Vandaag via Chapelle Aubareil naar Montignac gereden, mooie trip. Leo nam zijn camera mee om foto’s te maken maar de camera weigerde we hadden in eerste instantie geen idee waarom hij kan ook niet zo gauw vinden wat er aan de hand is. Dan ineens een inval vergeten het geheugen kaartje er in te doen, dat zit nog in de computer, hahah wat een grap. Dan maar met de telefoon foto’s nemen. Bij het terug rijden begint het te regen. Als we weer terug zijn rond 13.00 eten wij een soepje en warempel de zon komt ook te voorschijn. Helaas van korte duur want even later begint het te plenzen. Na deze hevige regenbui is het al weer gauw droog, maar het zonnetje laat zich niet meer zien. Gaan eten in het restaurant en krijgen van Marga een boekje met foto’s en gedichten om te lezen. Wij lezen het boekje en bekijken de prachtige foto's, chapeau Marga.
Maandag 19-09-2016
Als we naar voren lopen worden we gevraagd om aan een Petaque wedstrijd mee te doen het is nog niet bekent of er ook bij gegeten kan worden. Leo fiets daarna naar Chappele Aubareile
Dinsdag 20-09-2016
14.00 uur begint de Petanque wedstrijd er zijn 20 deelnemers, in de avond eten we spaghetti, we kunnen kiezen uit 3 verschillende sauzen. Moe en voldaan gaan we rond 23.00 uur naar bed.
Woensdag 21-09-2016
Vandaag begint de herfst maar we hebben hier gewoon weer prachtig weer. Ik maak groenten mix voor de sla en spetzofai. In de middag gaan we naar het zwembad, als we opgedroogd zijn gaan we terug naar ons hutje.
Donderdag 22-09-2016
Ben blij dat we niet naar huis zijn gegaan hebben het echt getroffen met het weer. Vandaag is Hannah's verjaardag sturen een kaartje via kaartenhuis.
Vrijdag 23-09-2016
We rijden naar Sarlat kopen een paar cadeautjes en doen de boodschappen, de middag brengen wederom door aan het zwembad.
Zaterdag 24-09-2016
De voorspelling is dat het morgen nog mooi weer is en dat er zondag een dipje zal zijn, dus hoe vervelend het ook is we gaan weer naar het zwembad. De schilderingen in het zwembad zijn ook klaar, alle maal gemaakt door Bettie
Zondag 25-09-2016
Het weer is mooier dan verwacht werd dus we maken een fietstochtje van circa 9 Km. Laat in de middag betrek de lucht en ja hoor de eerste regen valt.
Maandag 26-09-2016
Hoor een vreemd geluid, later blijkt dat een acacia boom het begeven heeft, ligt nu pal voor het toiletgebouw, gelukkig is er niemand geraakt door de boom. Wij geven het door aan Saskia en even later komt Yuri met de tuinman en groot geschut en wordt er nog een deel van de boom weggehaald de laatste stam wordt verwijderd als de camping leeg is. We breken de voortent af en maken hem schoon. Vrijdag 30-09-2016 vertrekken wij weer richting huis.
Dinsdag 27-09-2016
Wij brengen wederom deze dag lekker aan het zwembad door, het is warm en er wordt beloofd dat het nog warmer word.
Woensdag 28-09-2016
Het verveeld nog steeds niet dus maar weer naar het zwembad.
Donderdag 29-09-2016
Vandaag ben ik (Joanna) 66 jaar geworden, doen er niet veel aan alleen vanavond eten in het restaurant.
Vrijdag 30-09-2016
Vandaag vertrekken we, dus eerst even afrekenen en daarna afscheid nemen van onze campingfamilie. Binnendoor willen wij naar de eerste overnachtingcamping rijden, na 2 uur stoppen we op de een parkeerplaats en even later zien we Jos en Wilna voorbij rijden we spreken nog even met ze zij rijden naar Sabris via de tolweg en wij rijden naar Chappele de Angelion dus de kans dat we elkaar nog zien is niet aannemelijk. Dus de verbazing is groot als we naar 2 uur rijden toch weer op de zelfde parkeerplaats staan. Het is nog zo’n 76 Km rijden naar de camping dus ieder vervolgd zijn weg. Al gauw zijn wij bij het dorp waar de camping is, maar Aphrodite stuurt ons verkeer(de coördinaten van de heenweg werken niet voor de terugweg heel vreemd midden in het dorp zegt ze dat we er al zijn, gelukkig weten we de weg en rijden rond 16.00 de camping op.
We besluiten om nog even te tanken in het dorp, maar helaas de pomp is dicht, dan maar morgen tanken.
We besluiten om nog even te tanken in het dorp, maar helaas de pomp is dicht, dan maar morgen tanken.
Zaterdag 01-10-2016
Als we de poort uit willen rijden komt de dame van de camping aan, Zij verteld ons dat we naar een van de volgende dorpen moeten rijden om te tanken. Na 9 Km is ons tank weer vol en we rijden terug naar de camping. Koppelen aan en om 10.15 rijden we van de camping af richting Auxerre, maar helaas het is ons niet gegund vandaag een omleiding (niet erg geschikt voor auto met caravan) en Aphrodite weet de weg volgens mij ook niet want wij komen op hele smalle wegen. Op een gegeven moment rijden we een Dorpje in Chatillon-sur-Loire tot onze schrik duikt er ineens een brug op met een levensgroot bord 3,5 t en 2.70 hoog. We durven het risico niet te nemen. Dit is het begin van de tweede zoektocht, In een straatje keren we de combinatie, door hem eerst los te koppelen en beide om te draaien om vervolgens richting Gien te rijden. We rijden een hele mooi brug over om vervolgens aan de andere kant de rivier onze weg naar Montagris op te pakken. Dit lukt ons maar net na Montagris is ze ook weer het spoor bijster dus besluiten wij om dan maar de tolweg te nemen. Deze volgen we tot Reims om daarna via de A34 en wat binnenwegen naar de camping te rijden. We arriveren om 17.45 op de camping na het eten begin ik weer met het verhaal te schrijven als plotseling de stroom uitvalt, ja hoor dit is een vakantie met veel strubbelingen. We zien de buurtjes die ook geen stroom meer hebben, wat de oorzaak is geweest zal altijd wel een raadsel blijven. Alleen zien we later wel dat wij gewoon stroom hebben na het verlegen van de kabel en de buurtjes die ook hun kabel verlegd hebben naar een ander punt geen stroom hebben.
Zondag 2-10-2016
We tanken eerst en daarna koppelen we de caravan aan voor de laatste etappe. Wij denken dat we alle omleidingen wel gehad hebben deze reis maar niets is minder waar. We geraken niet bij A15 en Aphrodite stuurt ons via A26 richting Luik/Liege. We duimen dat we niet door de stad hoeven, dit is verboden voor voertuigen langer dan 6 meter. Maar wat blijkt de Belgen hebben hard gewerkt, via een heel tunnel stelsel rijden we zo om Luik heen. Alleen staat er een file (maar dat voornamelijk) doordat mensen te lang doorrijden op een baan die eindigt en ze het nodig vinden om toch zoveel mogelijk vooraan te geraken. Maar naar een klein kwartiertje rijden we de A2 op richting Maastricht, 10 Km voor ons huis, ja hoor, weer een omleiding dus dan maar weer een alternatieve route zoeken. Op het nieuws die avond horen wij het droevige nieuws dat een man die sinds 25-8-2016 werd vermist gevonden is in de berm van de Keulsebaan. Om 14.00 uur staat ons slaapdoosje weer op de oprit.
Het was toch na alles wat we hebben meegemaakt een fijne vakantie, nu gaan we plannen maken om volgend jaar weer richting Griekenland te gaan.